ฝนสีน้ำเงิน
...ทอดกายนอนหลับลงตรงลานหญ้า
ฝันลอดไม้ชายคาของป่ากว้าง
ดาริกาแวมวับประดับราง
ทางช้างเผือกเวิ้งว้างวางตำแหน่งดาว
...โน่นดาวสุกสนุกสนานกันคึกคัก
นั่นดาวรักพร่ำพรอดกอดฟ้าหนาว
นี่ดาวโกรธดาวแค้นในแดนดาว
นี่ดาวคาวฉาวกลิ่นถิ่นจักรวาล
...ดาวคาดหวังยังตั้งหวังสุกปลั่งฉาย
ดาวดวงร้ายเรี่ยรายทุกหย่อมย่าน
ดาวดีดีมาด่วนดับไปกับกาล
เป็นตำนานซ้อนตำนานทุกด้านดวง
...ดาวเมืองเรืองดวงช่วงดื่นดึก
ทำให้นึกหวั่นไหวด้วยใจหวง
แตกสะเก็ดเผ็ดร้อนปล้อนปลิ้นลวง
เป็นวงกลวงกว้างไกลไหม้ลงดิน
...ดาวดินซับกลิ่นไม้ไม่สิ้นสร่าง
บนช่องว่างอับชื้อกลืนหนี้สิน
สัมภาระหนักอิ่มซึ่งยลยิน
เก็บดาวทุกข์มากัดกินแทนข้าวปลา
1303
3
0
หน้าส่วนตัว
