พิ รุณหยาดฝน เกาะ บนใบข้าว กระจายแวววาว ส กาวกอไกว ช ลาจากฟ้า ก็ซ่าสาดใส ระยิบวิบไว ละ ม้ายเพชรพราว ซะซัดสาดซ่า ก็ พาอกครื้น ฤ ทัยแช่มชื่น ระรื่นห้วงหาว ประหนึ่งเสียงเพลง ประเลงเรื่องราว อ มรร้องป่าว ละเล่นเต้นรำ วะแว่วคางคก กระดกลิ้นร้อง ตะโกนเสียงก้อง ก็ดูน่าขำ กระโดดไปมา ณ ใต้ฝนพรำ พิ ภพชุ่มฉ่ำ ข จีไพรพงษ์ ประดาไม้หมู่ ละลู่ลมลิ่ว สะบัดใบพลิ้ว ประดุจปีกหงส์ จะพิศคลับคล้าย ณ กายอนงค์ สะโอดอ่อนองค์ จะลงรำร้อง ชลาฟ้าแรก ก็พลันซาอ่อน สุวาโยผ่อน จะ ลาเพื่อนผอง