พุด
เคยตื่นมาดูทะเลไหมในยามดึก
งามรู้สึกดื่มด่ำเกินคำเผย
เงียบสงบพบว่างเปล่าลมรำเพย
หนาวใจเอยมีเพียงจันทร์ให้ฝันไกล
เรือหาปลาลอยลำอยู่ลิบลิบ
ไฟกระพริบวิบวับวะวูบไหว
พอกับเงาน้ำค้างณ..กลางนัยน์
ช้าช้าไหลต้องแก้มนวลท่ามแสงจันทร์
คือชีวิตลำพังอันดายเดียว
ชินเหงาเปลี่ยวไร้ตัวตนบนทางฝัน
ฝึกหัวใจให้ชินชากับคืนวัน
คือนิรันดร์มายาอย่าตรอมตรม
หลับตานิ่งทิ้งร่างใจรับหยาดน้ำค้าง
เย็นทั่วร่างละอองฝนพร่างหอมห่ม
หนาวแค่ไหนไม่เป็นไรไม่ระทม
ก็แค่ลมแค่ฟ้ามาใกล้กราย..!
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song78.html
หนาวตัก
นันทิดา แก้วบัวสาย
ทะเล งาม ยามดึกดื่น
ฮึมเห
2121
9
0
หน้าส่วนตัว
