เวทย์
(๑)
สีหน้าฉายบอกชัดว่ากลัดกลุ้ม
ตอนเดินดุ่มดุ่ยเดาเข้าในศาล
ส่วนเกินของสังคมผู้ซมซาน
แค่ต้องการสายตาใครอาทร
ความหวังของคนโง่ด้อยโอกาส
คนฉลาดที่นี่คงมีสลอน
ถึงกราบกรานก็พร้อมยอมวิงวอน
เผื่อทุกข์ร้อนสาหัสปัดเป่าไป
กับทีท่าละล้าละลังเก้กังแกร่ว
ที่เห็นแววว่ากลั้นความหวั่นไหว
จึงเหล่าเหลือบลอบกระหยิ่มยิ้มละไม
เหยื่อรายใหม่เคว้งคว้างหลงทางมา
กฎหมายมีอย่างไรไม่เคยรู้
ยิ่งเขาขู่ยิ่งตระหนกตกประหม่า
เงินไม่มีก็จำต้องจำนองนา
เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายทนายความ
ไม่ใช่เรื่องลึกลับหรือซับซ้อน
ทุกองค์กรเกี่ยวข้องกลับมองข้าม
ต้องคอยจนผลร้ายคล้ายไฟลาม
ค่อยติดตามแก้ไขไล่คว้าเงา
กระบวนกา