นางสาวใบไม้
๑. จากเด็กน้อยไร้เดียงสา...
กลางมายาของคืนวันอันสับสน
ค่อยลำดับประคับประคองตน
สู่วังวนโลกใบใหม่ในความจริง
๒. ค่อยก้าวย่างสู่เส้นทางวางชีวิต
เพื่อเรียนรู้ถูกผิดในทุกสิ่ง
แม้มีใครเพียงหนึ่งให้พึ่งพิง
ช่วยติติงเตือนตนบนหนทาง
๓. เด็กตัวน้อยค่อยจดจำคำที่สอน
ทุกบทตอนเป็นดังครูผู้คอยสร้าง
ทุกเส้นสีที่ระบัดค่อยจัดวาง
ผ้าผืนกว้างเป็นสีสันอย่างตั้งใจ
๔. ค่อยบันทึกทุกก้าวย่างที่ผ่านพ้น
อาจมีหม่นมีหมองต้องร้องไห้
อาจสักครั้งเสียน้ำตาไปมากมาย
แต่สุดท้ายสิ่งที่ได้..คือบทเรียน
๕. แม้บางครั้งอาจเปื้อนเปรอะเลอะผืนผ้า
จากสีขาวพราวตาค่อยแปรเปลี่ยน
เพราะคืนวันเวลาพาหมุนเวียน
ต้องรอย
2869
6
0
หน้าส่วนตัว
