White roses
จะกักขัง..ตัวเองใย..ในห้องหับ
ซึ่งแคบคับ..แยกตน..จากคนอื่น
ตัดขาดจาก..ธรรมชาติ..อันร่มรื่น
ทนขมขื่น..โดดเดี่ยว..อยู่เปลี่ยวดาย
ประดุจหนึ่ง..นักโทษ..ถูกจองจำ
อยู่ในถ้ำ..อันมืดมิด..จิตสลาย
โลกภายนอก..เธอตัดขาด..หรืออย่างไร
เธอจึงได้..ซุกมุมห้อง..นองน้ำตา
เธอนั้นไม่..ปรารถนา..จะชมชื่น
ความสวยงาม..ดาษดื่น..ไพรพฤกษา
แสงตะวัน..ยามเช้า..เร้าวิญญา
งดงามตา..ยิ่งนัก..หากได้ยล
ยามค่ำคืน..นั้นเล่า..เธอรู้ไหม
สว่างไสว..ระยิบระยับ..กลางเวหน
ล้วนหมู่ดาว..ดารดาษ..มากเสียจน
แทบท่วมท้น..ดั่งมณี..ที่งดงาม
ซึ่งเทพยดา..ท่านได้นำ..มาประดับ
ประกายวับ..คู่จันทรา..คราพลบค่ำ
ยามราตรี..ตระการตา
1411
5
0
หน้าส่วนตัว
