รุ้งบนฟากฟ้า หลังฝนซาฟ้านั้นพลันสดใส แลให้เห็นแสงสีที่พิไล เจ็ดเฉดสีเลียงไล่ละไมตา แม้ไม่อาจหยิบหรือเอื้อมสอย ได้แต่แหงนคอยมองคอตั้งบ่า รุ้งเจ็ดสีเลือนลางแล้วร้างลา คงเหลือค่าละอองน้ำไว้ย้ำใจ เลือนรางใช่ร้างหวัง แม้วันนี้ภินท์พังอาจสร้างใหม่ หลังม่านหมอกเมฆฝนพ้นโพยภัย ฟ้าสดใสพลันพร่างกระจ่างจินต์ อยู่ที่ใจจะไขว่คว้า จะร้างลาเลือนลบให้จบสิ้น หรือสร้างหวังกำลังใหม่ให้คุ้นชิน ตามแต่ใจถวิลจินตนา รุ้งเลือนใช่เลือนลับ จะประดับหลังฝนหล่นจากฟ้า ละอองน้ำกระทบแสงสุริยา ละมุนตาอีกหนหลังฝนเยือน