ฤดูหนาวคราวนั้นฉันเยือนถิ่น นางนวลบินโผผินไปไร้พฤกษา เรียกกันดีชื่อมีขานสะพานสุขตา ทุกคนมาพากันชมสุขสมใจ เขาแย่งซื้อถือกากหมูดูดีแท้ นกกินแน่เผื่อแผ่โยนโผนเข้าใส่ ต่างแย่งชิ้นกินกากหมูเป็นหมู่ไป ล้วนกลุ่มใหญ่ใช่นางนวลบินรวนมา ครั้นหิวข้าวเดินก้าวไปให้สุดทาง อาคารหว่างกลางทะเลฉันเร่หา ภัตตาคารอาหารดีมีราคา แสนคุ้มค่าหากินทีมีนกชม ยามตะวันพลันพลบบรรจบน้ำ แสงทองฉ่ำสวยล้ำมากฉากสุขสม ฉันเหม่อมองจ้องไปได้อารมณ์ นางนวลก้มชมสุขตาลาตะวัน
366
0
0
หน้าส่วนตัว
