ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
คิดถึงพ่อบ้างไหม
ดวงใจของพ่อเอ๋ย
เราห่างกันจังเลย
ราวกับอยู่ต่างฟากฟ้า
เคยโอบขวัญเจ้ากับอ้อมอก
เคยเล่าเรื่องตลกให้เริงร่า
พานับดาวพราวพร่างกลางนภา
ผูกเปลนอนที่เถียงนาหอมป่าไพร
เจ้าเล่นเป็นเพื่อนอยู่กับพ่อ
พ่อลืมความเหนื่อยท้อทั้งสิ้นได้
ยิ้มของเจ้าเติมความหวังโลกทั้งใบ
บ่ให้กว้างอย่างแร้นไร้ความร่าเริง
อยากให้ลูกแก้วย้อนไปเยือนรัง
อยู่ข้างหลังแม่ห่วงหาน้ำตาเจิ่ง
รู้ไหม ที่ลูกไปแบบเปิดเปิง
ทั้งวงเวิงย่ายายตายทั้งเป็น
ขวัญใจของพ่อเอ๋ย
ทุกคนเอ่ยชื่อขวัญข้าวเย้าลูกเล่น
ใครกันเล่าว่าเจ้าเป็นซากเดน
ลูกของพ่อดีเด่นแต่ไหนมา
พ่อแม่ยังคงเป็นผืนแผ่นดิน
คือซึมซับได้ทั้งส
673
9
0
หน้าส่วนตัว
