ยาแก้ปวด
นานแสนนานไม่ได้..เขียนถึง
เคยพร่ำเพ้อรำพึง....ออดอ้อน
ในห้วงแห่งคะนึง.....นานก่อน
ราวอุระกลัดก้อน......อกกลุ้มไม่หายฯ
ระบายสีแต่งแต้ม........นานมา
ทั้งสุขทุกข์พรรณา.........ร่ำร้อง
คลายเหงาเปลี่ยวเอกา..ยามอ่อน ใจนา
เป็นเพื่อนอยู่ในห้อง....แห่งห้วงคิดถึงฯ
หวานซึ้งปนโศกเศร้า....อบอวล
รส กลิ่น ยิน ทบทวน.....จริตก้อง
ยิ้ม หัวเราะ เมา ครวญ...ชวนเสนาะ
พจน์อิ่มยามจับต้อง......ไขว่คว้าในฝันฯ
จำนรรจ์มิเก่งกล้า...ใดใด
แต่สุขล้นหัวใจ........นี่แท้
ขอกระซิบความนัย..เพียงหนึ่ง เดียวเฮย
แสนสุขไร้ข้อแม้......ดุ่มด้นคำโคลงฯ
+ ~ + ~ +