แทนคุณแทนไท
วิหารรัก
...๑...
เคยฝันว่าถ้าเป็นเช่น มหาวิหาร
คงหลงรักวิญญาณแห่งแดดฝน
ที่เพียรกร่อนกัดทุกข์ความทานทน
ไม่ปล่อยการผ่านพ้นเป็นนิรันดร์
ถึงขนาดคาดว่าถ้าเป็นทะเล
คงหลงชื่นคลื่นเห่กล่อมเปลฝัน
ที่เพียรหลอมทุกสายน้ำเข้ารวมกัน
สานทุกความสัมพันธ์สรรสายใย...
...๒...
สิ้นหวังยังไม่พร้อมจะน้อมรับ
จนทุกสรรพสิ่งเร้นเห็นความหมาย
สุข ทุกข์ รุกเร้าเข้าครองใจ
นั่นที่ไป แหละนั่น ก็ที่มา
เมื่อเวลาผ่านมาทำหน้าที่
หลายวันดีกลับมีร้ายคอยหมายท่า
แว่วว่ากรรมคือเครื่องชี้เจตนา
เหตุอาจไม่ประจักษ์ตาถ้าไม่คิด
ผลของความเจ็บปวดที่รวดร้าว
แม้อรุณอุ่นผ่าวยังหนาวจิต
เพราะตรองความเท่าทั
1593
7
0
หน้าส่วนตัว
