@แรงแดดที่แผดแสง ความแห้งแล้งก็ลุกลาม เหือดหายทั้งสายน้ำ ความงดงาม บ่ งอกเงย @คนข้นต้องทนทุกข์ คนเสพสุขกลับทำเฉย สายน้ำใจเคยคุ้นเคย กลับระเหยเหือดจากใจ @ระอุร้อนแสนอ่อนล้า อีกเวลาก็เปื่อยไหล หลอมเหลวกลายเป็นไอ ความสดใสก็เสื่อมโทรม @ฟากฟ้าเพลาหลับ ดาราลับอับแสงโสม สายลมเศร้าเฝ้าประโลม กลับยิ่งโหมกระอายแรง @ต้นไม้ก็ตายหมด ดินรันทดแตกระแหง พรุ่งนี้เราคงสิ้นแรง นอนตายแห้งให้แร้งรุม