ยังเยาว์
ความเหงา...
เจ้าคงเหงาเหมือนกันเช่นนั้นไหม
จึงเสาะหาสักใครยามไหวหวั่น
บอกเป็นนัยเคียงข้างไม่ห่างกัน
ผลลัพธ์พลันกลับเพี้ยนเปลี่ยนเจตนา
มิมีผู้ต้องการจะพานพบ
ต่างหลีกหลบเร้นตัวกลัวคบหา
ฝากถ้อยคำรังเกียจเหยียดนานา
ว่าเหงาพาทุกข์เศร้าเข้าโจมตี
เหงาพิสูจน์คุณค่าว่าทนไหว
ถึงร้างไร้อยู่ลำพังหวังล้นปรี่
เจ้ามิเคยส่งสาส์นให้อย่างไมตรี
ถึงนาทีจากไปไม่ตอแย
ผ่านคืนเศร้าร้าวล้นจนวันนี้
เพราะเคยผ่านนาทีมีรอยแผล
พ้นคำคนทนได้เพราะไม่แคร์
ที่เคยแพ้ยืนต่อไม่ท้อเลย
ซบเศษเศร้าร้าวรานอันซ่านลึก
ทิ้งผลึกทรมานจงผ่านเฉย
แล้วกอดฉันให้อุ่นอย่างคุ้นเคย
มิต้องเอ่ยสักคำซ้ำรอยใจ
ยิ้มรับเจ้า