ม้าก้านกล้วย
เห็นเธอเหม่อ มองไป ไร้จุดหมาย
เหมือนเธอทอด ใจหาย คล้ายอ่อนล้า
เหมือนพยายาม จะสลัด สะบัดหน้า
แต่เหมือนว่า มิอาจเปลื้อง เรื่องร้าวร้าง
เธอทิฐิ หรือท้อแท้ หรือแพ้พ่าย
จึงท่าทาง แหนงหน่าย คล้ายหมองหมาง
บางคราวเธอ เลื่อนลอย ราวปล่อยวาง
แต่ในบาง ครั้งครา เธออาวรณ์
เธออยู่ใน ความว่าง อย่างเงียบเหงา
คงเปลี่ยวเปล่า วังเวงนัก ยามรักกร่อน
คงน้ำตา ท่วมใจ ฤทัยรอน
คงหนักใจ เกินไถ่ถอน คืนอารมณ์
อยากไปปลอบ ขวัญใจ ให้ได้ปลื้ม
อยากให้ลืม ฝันฝืน ที่ขื่นขม
อยากให้มอง โลกกว้าง อย่างชื่นชม
ล้างใจตรม ด้วยใจเรา เข้าใจรัก
ว่าชีวิต ไม่ได้ร้าย มิได้ลวง
มีคนห่วง มีเย