กุหลาบน้ำตา
***โอ้อนาถหวาดหวั่นพลันระทึก
ถ้อยสบถโฉดทราม ณ ยามดึก
หากกาลใดระลึกร้าวดวงจินต์***
***พิศสถานผ่านหาดอำมหิต
ห้วงหนึ่งแห่งความคิดอยากลืมสิ้น
แต่สาส์นเสียงกรีดทรวงร่วงเรี่ยดิน
น้ำตารินหลั่งหล่นลงปนทราย***
***พิศอัมพุท ณ อัมพรสะท้อนระทด
เกลือกกาฬมัวหมดหมองมิหาย
จันทร์ยังจมระทมหนอท้อทั้งกาย
ชีพจวนวายวูบหวิดเพียงนิดเดียว***
***อับปางอัปรีย์ธุลีอุบัติ
เคราะห์ซ้ำกรรมซัดสุดรั้งเหนี่ยว
ยาวิเศษเฉทใดไร้จะเยียว
ดั่งควงเคียวเคว้งคว้างกลางพนา***
***พิษร้ายพ่ายรักกระอักโลหิต
รักนี้ทวีพิษจนจิตหว้า
เวเหวี่ยงเลี่ยงแล้วยังไล่มา
ดั่งมัจจุราชพิ
1752
2
0
หน้าส่วนตัว
