รู้ตัวอยู่ว่าชอบจุ้นวุ่นวายใจ พูดจาร้ายให้เธอระคายหู ชอบโอดเก่งโอดเบ่งเช่นกูรู คอยรังควานเธออยู่ตลอดมา แต่หากเธอเปิดใจให้อีกนิด ที่เห็นผิดแผกไปเพราะห่วงหา การกระทำแสดงออกไร้มารยา มีแต่เพียงภาษาที่จริงใจ เมื่อตัวเธอไม่ต้องการรำคาญนัก ก็จงจักอย่าผลักไสให้ไปไหน เพราะตัวฉันนี่ล่ะจะจากไป อยู่ในที่ห่างไกลจากสายตา อย่าพะวงว่าเธอทำรุนแรง ว่าจะแล้งไมตรีมากไหมหนา ฉันเต็มใจช่วยเธอตลอดมา แม้คุณค่าภายในจะไม่มี...
865
3
0
หน้าส่วนตัว
