อรุณสุข
ประกายรัศมิ์ผ่องพราวบนราวฟ้า
แสงจันทราฉายฉานเพียงลานฝัน
สะท้อนผ่านม่านสีฉวีวรรณ
ยามเมื่อผันพ้นพยับลับเมฆี
เปรียบรักเป็นเช่นเดือนอันเคลื่อนคล้อย
อันพราวพร้อยพรรณรายพรายรัศมี
ลับเหลื่อมม่านเมฆาทั้งราตรี
อาจอับศรีภัสสรลงอ่อนแรง
หากผ่านพ้นเมฆีที่ปิดกั้น
คงเฉิดฉันท์ฉายฉาดขึ้นสาดแสง
ดุจดั่งรักเรานี้มีเปลี่ยนแปลง
สุขทุกข์แวงเวียนวนเป็นต้นมา
ผิรักเราพรากพลัดสุดขัดขืน
ไม่คลายคืนขึงใยไมตรีหา
เชื่อมสองใจพันผูกปลูกศรัทธา
เพียงหวังครารักชื่นได้คืนครอง
ดั่งจันทราดวงเดิมเริ่มหน้าที่
บรรจงคลี่ผืนนภาลบฟ้าหมอง
เมฆีผ่านลานฟ้าก็เรืองรอง
เช่นทำนองรักขาดที่อาจคืน..
1726
11
0
หน้าส่วนตัว
