หนอนสายตายาว
นกเขาอยู่คู่เคียงเพียงสุขสอง
ได้แต่มองหมองเศร้าเหงาใจนั่น
แล้วเมื่อไหร่คู่เราเข้าใจกัน
จะสุขสันต์เหมือนเขา...เรารำพึง
เกิดมาเป็นนกขมิ้นบินโดดเดี่ยว
หัวใจเปลี่ยวเดียวดายหมายที่พึ่ง
โอ้...ว่าอกนกช้ำพร่ำคะนึง
กว่าบินถึงจุดหมายแทบตายลง
โอ้ละหนอ...เจ้าช่อไม้ดอกเอ๋ย....
กระไรเลยขมิ้นน้อยบินลอยหลง
แสนเหว่ว้าหาคู่อยู่กลางดง
แม้นปลิดปลงสงสัยใครอุ้มชู
มองท้องฟ้าเศร้าสลัวมืดมัวแล้ว
หัวใจแป้วค่ำนี้มีใครคู่
บินหลงทางกลางป่าน้ำตาพรู
หมดแรงสู้หลงทางหว่างพงไพร
ดอกเอ๋ย....เจ้าดอกขจร
คืนนี้ร่อนลงหลบคาคบไหน
อกขมิ้นชินชาว้าเหว่ใจ
หรือมีใครเมตตามากล่อมรัง