จากฟางรวมตัวก่อตั้งรูป ช่วยจับผูกมัดให้แน่นเป็นแกนหลัก ต่อแขนขาพาใจได้หยุดพัก พร้อมด้วยรักษ์มอบให้ไร่กลางนา จากแสงแดดอ่อนอ่อนตอนเช้าตรู่ สายลมพลิ้วผ่านใบหูดูเวิ้งว้าง ทอดสายตายาวไกลสุดปลายทาง โดดเดี่ยวกลางสงครามตามชะตา หุ่นไล่กา จับอาวุธสุดแน่วแน่ มิผ่ายแพ้แม้ตัวตายมลายสิ้น จะต่อกรกับศัตรูผู้โผบิน ด้วยชีวินที่กล้าแกร่งแห่งทุ่งนา สงครามผ่านไปใช่ไปลับ ฝูงวิหคย้อนกลับมาสานต่อ วันวานผ่านฤดูกาลมิย่อท้อ ก้างขวางคอมิอาจอยู่คู่แผ่นดิน ๑๗ กรกฎาคม ๔๘ ๙ น.นิรัติศัย ๙
916
5
0
หน้าส่วนตัว
