อินสวน
สองหนูน้อย คอยใคร ไยเศร้าสร้อย
แววละห้อย สับสน คล้ายหม่นหมอง
ใต้ตะแบก ทางแยก วัดบัวทอง
ชะแง้มอง ทุกทัวร์จอด สอดตาแล
เช้าจวบสาย บ่ายเย็น เป็นประจำ
หลายวันซ้ำ ชินตา มาตั้งแต่
ต้นเมษา ผ่านล่วง เจ้าดวงแด
ไม่เชือนแช อุตส่าห์ ตั้งตาคอย
เห็นเพื่อนสวม ชุดใหม่ ได้ของเล่น
ยากจะเร้น ซ่อนเศร้า ความเหงาหงอย
หวังพ่อกลับ รับขวัญ เจ้าเนื้อกลอย
จะร้างรอย คอยค้าง หรืออย่างไร
วันสงกรานต์ ไร้เงา เฝ้าจดจ่อ
รถโดยสาร อาจไม่พอ รอเที่ยวใหม่
ขบวนแล้ว ขบวนเล่า เฝ้าผ่านไป
เหตุไฉน พ่อจ๋า ไม่มาเยือน
ใต้ตะแบก ต้นเดิม เริ่มโรยร่วง
กลีบสีม่วง เกลื่อนพื้น ยืนลอยเลื่อน
เสื้อชุดเก่า สี
1262
7
0
หน้าส่วนตัว
