คนลานเทวา
ดื่มเอย จงดื่มด่ำ
หยาดทิพย์ฉ่ำน้ำค้างอันพร่างหน
เคล้าโศลกโลกร่ายดังสายมนต์
โอบสกลอันสกาวแสงดาวเดือน
งามเอยงามฉัตรช่อชัยพฤกษ์
ผ่านลมดึกชายโชยโรยกลีบเกลื่อน
เพลงเรไรวังเวงบรรเลงเตือน
ท่ามกาลเชือนเฉื่อยช้าแห่งราตรี
คนเอ๋ย คนมอซอ
ฝันจะก่อสร้างใดในวิถี
ฤาสร้างสุขชีวาประดามี
สร้างวิมานมาลีแห่งภวังค์
จักคลี่ผืนแพรวาออกมาซับ
หยาดน้ำตาจนอับในสิ่งหวัง
ปรารถนาสิ้นไร้ใดประทัง
โลกชิงชังในชะตาแห่งข้าแล้ว
วังเวงเอย วังเวงโลก
ระโบยโบกลมพลิ้วผ่านผิวแผ่ว
ระยับเพียงแสงดาวอันพราวแพรว
แต่ห้วงใจไร้แนวใดผ่องนำ
คนเอ๋ย คนมอซอ
ผู้เฝ
896
1
0
หน้าส่วนตัว
