แก้วประเสริฐ
** วิมานทราย **
หวนชีวิตย้อนกลับแลลับล่วง
ดุจหยาดห้วงวาสนายากมาผัน
หวานซ่านซึ้งอวลวนระคนกัน
วิวัฒน์วันคลุกเคล้ารุมเร้าหทัย
แลทรายหาดยามเย็นโดดเด่นนัก
แม้นผวนจักล้วนพลันมิสั่นไหว
แปรเปลี่ยนวกคนึงหาโอ้ลาไกล
เหตุการณ์ไฉนเวลาช่างมาแปลง
ถูกคลื่นน้อยใหญ่ลิบกระพริบไสว
มุ่งสร้างวลัยแวววับประดับแสง
ดวงตะวันสรรค์อ้อนสุดผ่อนแรง
พรายพลิกแฝงผ่านน้ำสาดล้ำงาม
ละลิ่วโฉมประโลมซ่านสราญฝั่ง
ดุจแฝงพลังพลันล้วนไม่ชวนถาม
มิอาจพ้อแสนป่วนด้วยลวนลาม
ลิดรอนตามทลายฝั่งกลับหลังลา
เสมือนสยบสิ่งวนเวียนที่ผันแนว
ส่วนพริ้งแพรวยากหวนใฝ่ชวนหา
ปราศเหมือนเดิมล้วนคืนเคยชื่นมา