ฟ้าหลังฝน..ใยทนหนาว..ให้ร้าวรวด จะทนปวด..แผลใจ..ทำไมเล่า ชีวิตคน..เกิดมา..ใช่เพียงเรา มีทั้งเศร้า..ทั้งสุข..ทุกคนไป อยากพบทาง..เข้มแข็ง..แกร่งไว้เถิด สมาธิ..ดีเลิศ..กว่าสิ่งไหน ตั้งสติ..ดูแล..แคร์หัวใจ บาดแผลใด..ก็สมาน..ผสานรอย สมาธิ..คือยา..มหาวิเศษ ดับกิเลส..ความทุกข์ใจ..หายเหงาหงอย มารทั้งหลาย..จะพ่ายแพ้..ไม่มาคอย มาซ้ำรอย..รังแกเรา..ให้เหงาใจ หากความทุกข์..ในใจ..หายหมดสิ้น จะได้กลิ่น..ฟ้าหลังฝน..ในวันใหม่ แสนสดชื่น..สุกสกาว..ทุกคราวไป มองเห็นสาย..สีรุ้ง..พุ่งออกมา..