๑ พเนจร รอนแรม หาเลี้ยงท้อง ไม่มีห้อง มีหับ พำนักหมาย เพียงขยะ เหลือทิ้ง ที่มากมาย นำมาขาย รายได้ อยู่ไปวัน ๒ หัวเราะได้ กับเกลอ เสมอเสมอ เจ้าด่างเธอ เฝ้าบ้าน เป็นเพื่อนฉัน จับเห็บเหา กันอยู่ ไม่เว้นวัน มิแปรผัน มิตรแท้ ของผู้คน ๓ จะนอนหลับ กับกระท่อม หลังเก่าเก่า จะนอนดู ดาวเจ้า ทั่วทุกหน ไม่หวังมาก หวังมาย มาเปรอปรน ไม่ขุดค้น ทวงถาม ความเคยมา ๔ ได้หยุดสิ่ง ต่างต่าง ตามอย่างโลก ได้หยุดเศร้า หยุดโศก หยุดอิจฉา เมื่อว่างเปล่า ทรัพย์สิ้น สิ่งมายา หัวใจหยุด เสาะหา สบายสบาย