บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ เรือลำเก่ากร่อนผุอายุมาก
ล่องข้ามฟากไป-กลับเกินนับไหว
จากฝั่งโน้นส่งฝั่งนี้ทุกปีไป
ด้วยหัวใจเมตตาและอารี
มากมายคนพึ่งพาและอาศัย
ส่งด้วยใจด้วยรักและศักดิ์ศรี
คืออาชีพเรือจ้างกลางนที
หล่อชีวีหลอมจิตลิขิตตน
กี่มากน้อยถึงฝั่งยังฟากท่า
เดินลับตาไกลห่างท่ามกลางหน
ทิ้งเรือเก่าเคว้งคว้างอยู่กลางชล
สักกี่คนย้อนมาหาลำเรือ
หลากใบหน้ามิซ้ำนามจำได้
ช่วงยาวไกลบนทางถือหางเสือ
ประคองคนหลายรุ่นและจุนเจือ
หวังเพียงเพื่อถึงฝั่งที่หวังกัน
เรือลำเก่ากร่อนผุอายุมาก
ฝีพายอยากทำตามหนึ่งความฝัน
หากวันหนึ่งลาลับกับคืนวัน
ไม้เรือนั้นสร้างท่าน้ำ..รอลำเรือ๚ะ๛