แจ้นเอง
ยี่สิบเจ็ดสิงหามาครบรอบ
ถามถึงคำตอบเรายังเศร้าไหม
หรือให้เราเก็บงำความช้ำใจ
พ่อจากไปสองปีนี้หรือไร
ยี่สิบเเจ็ดพ่อจากลาน้ำตารื้น
ยังสะอื้นยังระทวยยังโหยไห้
สามสิบแม่กลับมาพรากจากดวงใจ
แสนอาลัยอกสะท้อนอ่อนในทรวง
รู้ว่าแม่รักพ่อ พ่อรักแม่
รักเที่ยงแท้มิยอมพรากจากแดนสรวง
จึงเกี่ยวก้อยร้อยใจในทั้งปวง
สู่ยังห้วงสวรรคามิอาลัย
เมื่อพ่อลับแม่ก็รอพ่อมารับ
แม่ถึงกับปิดทวารสุดขานไข
ไม่รับอาหารไม่รับรู้ความเป็นไป
รอสายใยสายเดียวเกี่ยวก้อยกัน
พ่อให้ตั้งศพพ่อรออยู่บ้าน
สองคืนผ่านแม่ถามความโศกศัลย์
สี่ราตรีนี่ช่างนานเท่ากัปกัลป์
พ่อก็พลันมารับหนอพ่อคนดี
ทิ้งลูกให้สุดเศร้าสุดเปล่า
1568
7
0
หน้าส่วนตัว
