ผืนดินแห้งแล้งหนักมาพักใหญ่หายไปไหนหนอหยาดฝนไม่หล่นร่วงไม้เหี่ยวเฉาเหงาหงอยเศร้าสร้อยทรวงทิ้งใบร่วง เหลือแต่ก้าน ต้านแดดแรงคนหนุ่มสาวแบกกระเป๋าเอาขึ้นบ่าเดินบ่ายหน้าฝ่าดินแยกแตกระแหงเป้าหมายคือเมืองกรุงค่าแรงแพงหวังเบาแบ่งทุกข์พ่อแม่ผู้แก่ชราโบกสองแถวต่อรถไฟไปรถทัวร์เงินติดตัวมีไม่มากยากหนักหนาจากรุ่งเช้าจนเย็นย่ำค่ำอีกคราในที่สุดเมืองฟ้าได้มาถึงกดโทรศัพท์ในมือเพื่อสื่อสารถึงทางบ้านให้รับรู้สักคำหนึ่งความทุกข์ยากที่จากมาติดตราตรึงพรุ่งนี้ขอเริ่มนับหนึ่งจนถึงชัย
2477
3
1
หน้าส่วนตัว
