ถึง ส ม อ ง แทนที่จะยื่นเงินให้คนขาย ฉันกลับยื่นกระเป๋าสตางค์ให้คนขาย นิ่งค้างอยู่อย่างนั้น ยาวนานราวๆ หนึ่งช่วงหมาหอนเห็นจะได้ เพื่อนรัก... เธอจะสามารถยืนเคียงข้างฉันได้หรือเปล่า ในขณะที่ฉันเลื่อนลอย และยังไม่รู้สึกตัว เกรงว่าเธอจะรำคาญ ในอากัปกิริยาแปลกๆ ที่สิงอยู่ในตัวฉัน ฉันอยากแก้ไขมันเหลือเกิน ด้วยการไม่เผชิญหน้ากับเธออีก! ปล. คลังข้อมูลของความทรงจำฉันหายไป ดังนั้น...ขอเวลาให้ฉันสักพักเพื่อกลับไปตามหาแล้วนำมัน
3750
4
0
หน้าส่วนตัว
