ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
ดูสายชลปลาปนเปียนหยุดเวียนไหล
ดูแสงไฟราวคลับคล้ายใกล้สลัว
เงาแสงจันทร์เข้าครองงำให้เมามัว
กลัวนะกลัวกลัวเธอเมินเดินจากไป
เหมือนอยู่ใกล้แต่หัวใจไกลสุดหล้า
ข้ามนภาผ่านเมฆาท้องฟ้าใส
หาไม่เจอแม้อนึ่งครึ่งดวงใจ
อยู่หนใดตอบได้ไหม...เสียงใจเธอ
อย่าให้ฉันต้องหวั่นใจอยู่ตรงนี้
รักคนดีอยากให้รู้อยู่เสมอ
หวั่นทุกครั้งที่หัวใจไม่พบเจอ
อยากให้เธอหันมองกันไม่ฝันไป
อย่านะเธออย่าให้ฉันต้องฝันเปล่า
อย่าให้ฉันฟังเรื่องราวที่หวั่นไหว
รักไปแล้วรักไม่ลดให้หมดใจ
ให้รู้ไว้ให้ใจเธอได้ไตร่ตรอง
กลัวเหลือเกิน...กลัวใจเธอเพ้อถึงเขา
กลัวใจเรา...จะรักคนมีเจ้าของ
กลัวและหวั่น...กลัวหัวใจได้แค่รอง
1466
2
0
หน้าส่วนตัว
