คนบางบอน
น้ำเห็นแล้ว ใช่ไหม...หัวใจพี่
ว่าไม่มี เยื่อใย ให้น้ำเห็น
อยู่ด้วยกัน ก็มีแต่ จะลำเค็ญ
มันจำเป็น ต้องแยกทาง ใครทางมัน
น้ำเคยทำ พี่ช้ำใจ ปลายปีก่อน
ยังกล้าย้อน มาเยือน เหมือนเย้ยหยัน
พี่ยอมรับ ว่าน้ำ เคยสำคัญ
แต่ยืนยัน วันนี้ พี่ปวดใจ
คนทางเหนือ เขาไม่เอา น้ำเข้าบ้าน
น้ำอย่าพาล มาถึงพี่ ที่อยู่ใต้
ไปตามทาง ของน้ำ ที่เคยไป
ลืมเสียเถิด เยื่อใย ที่เคยมี
บาดแผลใจ ในอดีต มันกรีดเนื้อ
เจ็บจนเหลือ จะทน คราวป่นปี้
รอคนซับ น้ำตา มาเป็นปี
ญาติของน้ำ ไม่ใยดี มาเยียวยา
พี่มันจน ค้นแค้น ลำเค็ญนัก
น้ำไม่รัก ไม่เป็นไร พี่ไม่ว่า
ให้มันจบ แค่หนึ่งปี ที่ผ่านมา
พี่ห