นางฟ้าซาตาน
เริ่มต้นจากความว่างเปล่าทางปลายสาย
สุดท้ายกลับกลายเป็นน้ำตาที่รินไหล
เกิดอะไรขึ้นกับเธอ..คนไกล
เงียบหายไป..ไม่ยอมติดต่อกลับมา
เธอคงลืมไป...
ว่ามีใครที่ยังรักและห่วงหา
คิดถึงคำรักที่เธอพร่ำบอกตลอดมา
เสียงกระซิบเบาๆว่า..ให้ฉันมั่นใจ
วันนี้ความเชื่อมั่นจางหาย
หลงเหลือเอาไว้เพียงความร้างไร้
น้ำตาอุ่นๆ..ไหลปะปนมากับเศษหัวใจ
เสียงสะอื้นไหว..ตราไว้ในความร้าวราน
เคยคิดว่าคำรักนั้นเป็นคำสัญญา
ความใส่ใจที่เธอให้มาด้วยคำอ่อนหวาน
ความผูกพันที่มีให้กันในวันวาน
แปรเปลี่ยนเป็นความทรมาณในวันเดียวดาย
ไม่น่าหาเรื่องเอาหัวใจให้เธอดูแล
หลงคิดไปเองว่า..เธอคงหวงแหนไม่ห่างหาย
ไว้ใจเลือก