กิ่งโศก
สองอนง คงเหมือน ม่านชมพู
ประดับดู งามล้ำ งามสง่า
รอยแย้มเหมือน เยือนยิ้ม พิมสุดา
สองหลานยาย ต่างเริงร่า อารมร์รื่น
ยายจ๋ายาย ยายกินใบ อะไรนั่น
มีเปลือกพันธ์ อาบแดง สีสดชื่น
อิ่มหรือเปล่า เล่าคุณยาย เห็นอมกลืน
แต่กลับคืน คายออก รสคงจาง
มามะยาย มามะ หนู จะช่วย
ยายเอาใบ ยาย้วย ช่วยลงบ้าง
หนูจะโขก จะตำ ให้ยายพลาง
ยายต้องจ้าง หนุตำ ครกต่อไป
เสียงหัวเราะ เฮฮา มาพักพัก
เสียงหลานซัก โน่นนี่ วุ่นวายใหญ่
เสียงยายบอก จ๊ะจ๋า ตอบหลานไป
เสียงหลานใส กลีกุจอ ขอแบ่งงาน
สองอนง คงเหมือน จิตผ่องผุด
สองอนง วัยพิสุทธิ์ เป็นยายหลาน
สองอนง ผูกพันธ์ ด้วยสายพา