ครูกระดาษทราย
ฉันมองไปไกลสุดตาอีกท่าฝั่ง
คุณครูยังแจวเรือถ่อไม่ท้อถอย
กาลเวลาผ่านไปนานไม่น้อย
ศิษย์ยังคอยครูส่งตรงฝั่งชล
คุณครูขาเหนื่อยไหมในวันนี้
ฟ้าเปลี่ยนสีความหม่นหมองของเมฆฝน
เข้าคุกคามตามศิษย์มิดมืดมน
ศิษย์รอคนนำทางสว่างมา
ด้วยสังคมปัจจุบันมันไม่ไหว
มีกลิ่นไอเน่าเหม็นเป็นสุขา
เศรษฐกิจฝืดเคืองเรื่องเงินตรา
ทั้งราคาข้าวของจ้องจะแพง
ทั้งการเมืองเรื่องร้อนไม่ผ่อนผัน
ต่างประจัญโจมจู่ดูกำแหง
ศิษย์อึดอัดขัดใจไหวระแวง
ถูกทิ่มแทงตอกย้ำต่ำราคา
คุณครูขาอย่าล้าหนีหน้าหาย
ศิษย์คงตายถ้าไร้ครูรู้ไหมหนา
เมื่อเติบใหญ่ศิษย์นี้มีวิชา
จะใช้แต่ปัญญาพาชาติเจริญ
1169
1
0
หน้าส่วนตัว
