วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
พรุ่งนี้เลิกเหนื่อยกับการห่วงเขา
และจบเรื่องเราลบความร้าวฉาน
ที่แล้วแล้วไปขอให้เป็นทาน
เหลือเพียงตำนานวันคืนหมื่นพัน
พรุ่งนี้จะยืนสู้ความไหวโยก
ท่ามกลางแยกโลก นรก สวรรค์
มีค่าต่อตนพอพ้นวันวัน
ยก รักนิรันดร์ ให้เขาครอบครอง
พรุ่งนี้ไม่ต้องรู้จักความปวด
ไม่ต้องร้าวรวดเพราะเขาทั้งสอง
น้ำตาใสใสไม่ต้องไหลนอง
เซลล์เม็ดเลือดหมองก็หยุดลำเลียง
พรุ่งนี้ไม่รู้ความหมาย ความเจ็บ
ใส่ในวงเล็บไม่อ่านออกเสียง
หมอนลายสดใสวางไว้บนเตียง
จะมีแค่เพียงใบเดียวเท่าคน
พรุ่งนี้ไม่ต้องวิ่งเต้นเพื่อเขา
ความดีของเราเขาไม่เคยสน
จะเก็บเอาไว้ใส่ใจของตน
เอาช่วงดิ้นรนมา