`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
แต่งกลอนรักก็มานานไม่พานรัก
ยังไม่มีที่พักพิงยังนิ่งเฉย
อยากจะหารักนั้นคงไม่เลย
ที่เราเคยพบมาหาไม่เจอ
อยากโทรหากลัวว่าเธอไม่รัก
กลัวใจนักว่ารักเธอจะสลาย
เราอยาพบอยากเธอกลับกลาย
เป็นผู้ร้ายที่ค่อยเชือดหัวใจ
เก้าสี่สามศูนย์แปดแล้วเก้าสอง
เธอไม่เคยโทรมาแล้วไม่ซึ้ง
เคยโทรแล้วเธอกลับทำบึ้งตึง
เลิกโทรถึงเราเลยแม่แก้วตา
เจ็ดสามหกศูนย์สองแล้วเก้าเก้า
เบอร์แม่เจ้าแก้วตาที่คิดถึง
โทรไปแล้วเธอกลับไม่โทรมา
หรือว่าลืม เก้าสี่สาม แล้วหนาเธอ
..................................................
หน้าส่วนตัว
705
0
0
