ไปแจมกลอน ฝากลม ของ ฐปนวุธ มา เลยยกเอามาไว้ให้อ่านทั่วกันครับ ลมเจ้าเอย ..ช่วยด้วยช่วยหอบรัก ฝ่าฝนนี้ที่ตกหนักโหมกระหน่ำ ส่งให้ถึงคนไกลใจบอบช้ำ คืนฟ้าค่ำสุดเหว่ว้า หาอุ่นไอ ลมเจ้าเอย ..โปรดช่วยนำความรักข้า ไปโอบนุ่มคลุมกายาเธอได้ไหม ลมเจ้าเอ๋ย ..โปรดจงนำคำห่วงใย ปลอบเธอให้หายเหว่ว้า รักมาแล้ว แหะ แหะ ผมมันไม่มีแรงบันดาลใจเป็นของตัวเอง อาศัยเกาะอารมณ์คนอื่น กับเกาะคำสัมผัสที่ ฐปนวุธ คิดไว้ มาเขียนเล่นๆ เช่นนี้นะครับ และเปลี่ยนวรรคสุดท้ายให้สวิงสวายหน่อย
799
0
0
หน้าส่วนตัว
