somebody
คอยไขว่คว้าหารักมาเติมฝัน
ใช้คืนวันไม่รู้หมดไปเท่าไหร่
ก็ไม่พอไม่เต็มพื้นที่ใจ
วาดหวังไว้ให้เจอคนรักจริง
เคยทั้งนั่งเศร้าโศกและเสียใจ
วันที่ใครคนนั้นเขาทอดทิ้ง
หมดอาลัยคิดว่าไร้คนแอบอิง
ที่พักพิงทางใจหมดสิ้นกัน
คิดถึงแค่ตัวเองอยู่อย่างนี้
และหลบลี้คนที่รักในตัวฉัน
และหลงลืมเสียสิ้นความผูกพัน
ทุกคืนวันผันผ่านไม่คิดทวน
ร้องเรียกหาความรักจากคนอื่น
แม้ขมขื่นอยากให้เขานั้นคืนหวน
ได้หลงลืมรักพ่อแม่ที่รัญจวน
รักทั้งมวลหาเทียบรักพ่อแม่เรา
จะสนใจทำไมกับคนอื่น
คงจะฝืนได้นานกับความเหงา
ไม่เป็นไรหากว่าใครนั้นลืมเรา
ช่างเถอะเขาคนนั้นไม่สำคัญ
เพียงแค่เราอย่าหลงลืมทั้งพ่อแม่
ที
945
4
0
หน้าส่วนตัว
