แก้วประภัสสร
สักวาพาขายหน้าบรรดาเพื่อน
ยิ้มกลบเกลื่อนเหมือนตุ๊กแกแย่จริงเหวย
เรื่องมันขัดเพราะหนุ่มนัดไม่คุ้นเคย
ทำเอื้อนเอ่ยกระไรเลยเชยจริงเออ
กว่าพบกันเล่นลิเกไปหลายยก
เจ้าจิ้งจกผงกหัวกลัวรอเก้อ
เมื่อถึงวันลิเกจบพบรักเธอ
จึงได้เพ้อรำพันกลั่นวจี
เธอส่งหมายชม้ายตาว่าชวนเที่ยว
ไปคนเดียวมันเปลี่ยวจิตไม่ใช่ที่
เป็นวันพระเพราะฤกษ์หามและยามดี
เลขเก้านี้เก้านาทีที่พาไป
ในใจฉันนั้นกระหยิ่มและยิ้มย่อง
คล้ายวิ่งผลัดได้เหรียญทองมาคล้องไว้
เป็นเหรียญแห่งความบริสุทธิ์พิสูจน์ใจ
เหมือนหยิบไพ่ได้ใบแหม่มแจ่มแจ้งเอย
หน้าส่วนตัว
1536
14
0
