มณีจันทร์
ตั้งแต่ครั้งจากกันช่างนานเนิ่น
เราต่างเดินต่างทางอย่างกังขา
เหตุและผลมากมายที่มีมา
ความรู้สึกมีค่าช่างมากมาย
หากบางคราวได้เห็นเพียงห่างห่าง
ไม่จืดจางความหมายในใจฉัน
มีเธออยู่ข้างในใจทุกวัน
แม้จากกันห่างไกลใจคำนึง
เคยนั่งมองขอบฟ้ายามลาลับ
เคยนั่งนับดวงดาวควาวคิดถึง
ยินเพลงเธอชอบฟังยังตาตรึง
ใจคะนึงห่วงหาน้ำตาริน
แต่ละวันผ่านไปอย่างไร้ค่า
กาลเวลาผ่านไปใช่ลืมสิ้น
ทำอย่างไรหัวใจยังไม่ชิน
เธอได้ยินเสียงใจฉันไหมเธอ
เพียงแค่ได้คิดถึงในบางครั้ง
หัวใจยังสั่นไหวยามไผลเผลอ
มีรอยยิ้มน้ำตาคราละเมอ
คิดถึงเธอบางครั้งยังสุขใจ..... ...