แก้วประภัสสร
อ่านเนื้อความตามกล่าวแสนเศร้านัก
ข้านั้นรักเพียงเจ้าเข้าใจไหม
ลานลั่นทมขื่นขมตรมเพียงใด
ข้าหาได้ลืมรักตระหนักดี
หากวิญญาณเธออยู่รับรู้เถิด
วันที่เกิดเรื่องร้ายเธอหน่ายหนี
ข้าตามหาแทบตายวายชีวี
ย่ำเท้านี้เช้าค่ำช้ำชอกใจ
งานวิวาห์เตรียมห้องรับรองเจ้า
ไร้แม้เงาหม่นหมองต้องหวั่นไหว
พลิกแผ่นฟ้าค้นหาติดตามไป
หวังเพียงได้เคียงคู่ชู้รักยา
ข้ารอแล้วรอเล่าเจ้าไม่กลับ
ไยลาลับสิ้นใจให้โหยหา
ร่างข้าทรุดลงดินสิ้นวิญญา
ตามติดมาหาเจ้าโปรดเข้าใจ
เมื่อเจ้ารู้แล้วนี่คนดีข้า
โปรดอย่าช้าไปเกิดกันเถิดไหม
หยุดเร่ร่อนหลอนหลอกช้ำชอกใจ
ข้ายังหมายเกิดใหม่อยู่ใกล้เธอ