๐ ราวภูกลางหมอกเคล้า ดอยไกล ผืนป่างามเริงใจ ห่มหล้า สกุณากู่ก้องไพร ขานเพรียก เหมือนเมื่อเรียมฤทัยล้า ห่วงเฝ้าคอยขวัญ..ฯ ๐ สายหมอกเผย ผ่านเชยภูเขียว สนใบเรียว สูงเพรียวกลางลม ๐ ดอกหญ้าชู แกว่งดูสวยสม น้ำค้างพรม ห่อห่มม่านควัน ๐ เขาสุดสูง ราวจูงใจฝัน ท่ามพราวจันทร์ หวังขวัญร่วมเคียง ๐ ทุกเพลา ตั้งหน้าฟังเสียง สื่อสำเนียง จำเรียงคราครวญ ๐ อย่าละเลย ชาเฉยใจหวน ร้าวรัญจวน นะนวลยาใจ ๐ ถวิลนุช รักสุดหทัย นวลจากไกล หัวใจทุกข์ทน ๐ ขอ