ลมรำเพย
ลมพัดพริ้วปลิวมาพาเหงาใจ
เสียงน้ำไหลรินหลั่งลงเป็นสาย
คิดถึงเธอเผลอใจมิเคยคลาย
โอ้ใจหายห่างไกลไม่รู้ทาง
เธออยู่แห่งหนใดให้เฝ้าเพ้อ
ยังรักเธอ รักเธอ จนรุ่งสาง
วันพรุ่งนี้ดูมืดมนไร้หนทาง
ใจอ้างว้างวังเวงเคว้งคว้างพลัน
ตั้งแต่วันที่ไม่มีเธอเคียงใกล้
ดั่งดวงใจไม่อยู่คู่กับฉัน
ดั่งดวงดาวไม่อยู่คู่กับจันทร์
ในความฝันยังมีเธออยู่ทุกคืน
ใจที่เคยเข้มแข็งเคยแข็งแกร่ง
กลับอ่อนแรงอ่อนล้าหาทางฝืน
ความฝันนั้นไม่มีวันผันกลับคืน
เวลาตื่นเวลานอนถอนท้อใจ
แม้ไม่รู้เธออยู่ที่แห่งใด
แม้ไม่รู้เธอนั้นอยู่ที่แห่งไหน
แม้ไม่รู้วันพรุ่งนี้เป็นเช่นไร
แต่ที่รู้หัวใจจะมีเธอ
หา
1118
4
0
หน้าส่วนตัว
