หน้าส่วนตัว
อันความรักห้วงหทัยยากไถ่ถอน
แม้จะนอนยืนนั่งสุดหวั่นไหว
ทุกค่ำเช้าเย็นคิดเห็นอยู่ร่ำไป
โอ้ดวงใจใยถึงร่ำสุดคร่ำครวญ
อันความรักยากแท้ให้ดั่งใจจิต
ยิ่งใกล้ชิดรักสนิทจิตโหยหวน
ปากมิกล้าแต่ดวงใจสุดรัญจวน
แม้จะหวนยิ่งรัดทดสุดอาลัย
อันสิ่งอื่นหมื่นแสนยังหาได้
รักนี้ไซร้ยากแท้สุดจะอาศัย
เหมือนลิขิตจากสวรรค์นภาลัย
กำหนดให้รักนี้ได้ต้องตรอมตรม.
แก้วประเสริฐ.
785
8
0
