ธรรม ทัพบูรพา
จะกู่กร้าวต่อไปในธารศิลป์
เมื่อผืนดินลุกไหม้ไฟปัญหา
แม้นคล้อยเคลื่อนดับแสงแห่งทิวา
อวิชชาครอบงำรำบันเทิง
จะเต้นเร่าเปล่าดายทำไมหนอ
ชีวิตพอสุขได้ให้เถลิง
ใยอิ่มสุขทุกข์พร่องในกองเพลิง
หรือร่าเริงเลียบหล้าธรรมมารมย์
ธรรมพิสุทธิ์สดใส - ในมิติ
แต่คนรินึกอ่านว่าด่านขม
ตู่ขาดสุขแพ้พ่าย หน่ายสังคม
จิบปลายขมนิดเดียวว่าเชี่ยวชาญ
แค่เพ่งพิศติดเชื่อว่าเกลือจืด
สังคมมืดกว้างใหญ่แผ่ไพศาล
วิถีจรร้อนเบนเน้นหลักการ
ไต่วิมานหอคอยบนดอยตน
ประกาศก้องครึกโครมประโลมโลก
อุปโลกจัดฉากหลากเหตุผล
เก็บซ่อนเงื่อนเบือนธรรมให้จำนน
ยกเหตุผลกล่าวอ้างไปข้างคลอง
พีชคณิตติดเชื้อที่เกลือจืด
มิติมืดแ