ส่งข่าวใจ ลมพริ้วแผ่วแว่วผ่านสายม่านหมอก แมกไม้หยอกน้ำค้างกลางเดือนหนาว หยดประดังดั่งว่าน้ำตาดาว สายธารยาวแห่งใจไหวสั่นคลอน ก่อไฟผิงอิงร่างข้างกอไผ่ ห่มผ้าไหมผืนหมองของปีก่อน คลายเหน็บหนาวสาวฝากก่อนจากคอน ลาบ้านดอนคืนนั้นวันซบเซา เสียงแอดออดยอดไผ่ในคืนนี้ ลมราตรีสืบสาวเรื่องราวเก่า เหน็บหนาวใจไม่เคยเลยบรรเทา ฝากความเหงากล่าวย้ำคำสัญญา กลัวอกหักรักขมวอนลมหนาว คอยส่งข่าวหัวใจฝากไปหา บอกทุกวันผันผ่านหนุ่มบ้านนา ยังคอยท่าหน้ามลคนรักเดิมฯ