..๏ เพียรถักถ้อยร้อยคำลำนำกลอน เราช่างอ่อนภาษาน่าอดสู บางคราผิดมาตราตำราครู หวนอ่านดูแสนอนาถขาดวิญญาณ์ กลอนคนอื่นลำนำเลิศล้ำถ้อย เขาเรียงร้อยพจมานหวานนักหนา ช่างพลิ้วไหวในศิลป์จินตนา งามลีลาหยดย้อยคล้อยอารมณ์ อีกกี่นานงานเขียนเราเพียรสร้าง จักถูกทางไพเราะดูเหมาะสม เขียนกลอนรัก-โศกเศร้า-ร้าวระทม ไร้คำคม..ถ้อยกระด้างเหมือนอย่างเดิม เพียรถักถ้อยร้อยคำลำนำกลอน สุดแสนอ่อนอุราเช่นคราเริ่ม เขียนร้อยกรองพร่องแหล่งศัพท์แต่งเติม ดุจดั่งเพิ่ม..ร้อยกอง..งานของเรา๚ะ๛
1406
5
0
หน้าส่วนตัว
