ยังอยู่ไกลหัวใจ... ยังหวั่นไหวเหมือนทุกครั้ง.... ห้ามใจก็ไม่ฟัง.... ว่าอย่าหวัง...จะใกล้ตา.... เพียงลมเจ้าไกวโบก... ความวิโยคก็ถามหา.... เพียงใบไม้ร่วงหล่นมา.... กลั้นน้ำตา...ไว้ไม่ไหว...... .....ถึงใกล้..ใจก็ห่าง..... ใช่หนทาง...จึงร้างไร้.... เป็นคนนอกหัวใจ..... จึงร้าวไหว...อยู่ไม่ซา.... ...ยิ่งไกล..ยิ่งถูกลบ.... ไม่อยากจบอย่างปวดปร่า.... ไม่อยากอยู่นอกสายตา..... แต่รู้ว่าไม่มีวัน..... ..ถามฟ้าคราที่ร้อย.... คนที่คอย..คนที่ฝัน.... ใยฟ้า..เข่นฆ่ากัน...... ไม่ใช่ฉัน...สำหรับคุณ...
1649
2
0
หน้าส่วนตัว
