กวีปกรณ์
ดอกลั่นทมลอยคอยคนชม
ดื่มความชื่นขมผสมผสาน
เสียงเพลงขับคลอรัตติกาล
ปลุกมานตื่นคิดชีวิตใคร
แลกเปลี่ยนมุมมองลองสลับ
แปรปรับไปบ้างบนทางใหม่
ดนตรียังกล่อมเกลาดวงใจ
ค่ำนี้นอนไหนอย่างไรกัน
พวกเรายังล่องท่องราตรี
ท่ามกลางแสงสีนีออนฝัน
ปลอบปลง ปลดเปลื้องเรื่องทุกข์พลัน
บอกเล่าแบ่งปันสันทนา
ดอกลั่นทมลอยรอยกลีบช้ำ
ชีวิตกลืนกล้ำช่างล้ำค่า
หลากรสระบายรอยน้ำตา
เสริมสร้างปัญญาพากันไกล
กอดคอพยุงให้รุ่งโรจน์
คว้าฝันอันช่วงโชติช่างสดใส
อาจบางคนพลัดพลากจากบางใคร
ล้มแล้วลุกขึ้นใหม่ไปด้วยกัน
ชีวิตชีวาลีลาวดี
ลอยกลีบบนแก้วสีอยู่ที่นั่น
หลากบทรสล้ำถ้อยจำนรรจ์
ผ่านไปอย่างนั้นทุกวันคืน