แก้วประเสริฐ
** งามสุดซึ้ง **
พิศผิวพรรณแพรวพราวสกาวฟ้า
แม้นดาราจันทร์ฉายยังหน่ายแสง
ปทุมมาศเปรียบนารีเปลี่ยนสีแดง
สิ่งพลิกแพลงชื่นชมรื่นรมย์ฤทัย
มวลมัจฉาพ่นน้ำเหมือนร่ำเรียก
สำเนียงเพรียกพงไพรวิไลหลาย
ก่อกำเนิดดนตรีเปรมอิ่มเอมใจ
พราวไสวพรายระยับแวววับทอง
พิลาสล้ำงามยิ่งยามอิงสนาน
น้ำไหลผ่านโขดหินเข้ารินสนอง
ว่ายวนแหวกธาราผ่านฟ้าละออง
สวยเรืองรองพวยพุ่งดุจรุ้งตะวัน
เฉิดเฉลาเยื้องฉายพรรณรายเหลือ
ไหวหวั่นเอื้อเพียงไว้กลางในฝัน
ยิ่งพินิจแสนวิจิตรเหมือนติดพัน
สุดสวยตระการยิ่งนักยากหักใจ
ปริยะนุชสุดสงวนเย้ายวนศิลป์
ศิลปินย้อนรำลึกสร้างตรึกใ
หน้าส่วนตัว
1452
24
0
