ยามง่วงนอน นั่งทำงาน ไม่เป็นสุข มีแต่ทุกข์ นั่งพิมพ์งาน ผิดเป็นแถว ก็มันง่วง ทำไงได้ เพื่อนก็แซว ได้ยินแว่ว ปล่อยเขาไป ไม่ว่ากัน แค่นั้นแหล่ะ เมื่อได้ยิน ไม่รอช้า รีบก้มหน้า นอนสบาย ไม่อดกั้น ปล่อยเต็มที นอนเต็มเหยียด อย่าว่ากัน ก็ตัวฉัน ได้ยินว่า ปล่อยมันไป ยังไม่หลับ แต่ต้องตื่น ลุกมานั่ง แถบคุ้มคลั่ง หัวหน้ามา ทำหน้าใส ทำอะไร มาเมื่อคืน ถึงหลับไป จะบอกไง ก็เมื่อคืน ไปด้วยกัน
928
9
0
หน้าส่วนตัว
