สายลมกับความห่วงใย เสียงกระซิบ...ของสายลม...ดังระงม...แว่วแว่วมา...ว่าเหงาเหงา รู้นะเจ้า...ว่าคอยเฝ้า...คนึงคิด...ถึงคนไกล ใจของเจ้า...เที่ยวคอยถาม...ความห่วงใย หายไปไหน...ใยจึงหา...กันไม่เจอ ลมรำเพย...เอ่ยออกไป...ด้วยภายใน...ใจห่วงหา แม้ไม่เห็น...รอยน้ำตา...ก็ใช่ว่า...ไม่รักกัน ยังคงเก็บ...ความรู้สึก...ที่ยึดมั่น คิดถึงกัน...ห่วงใยกัน...เก็บความฝัน...เฝ้ารอเธอ...กลับคืนมา
923
10
0
หน้าส่วนตัว
